Nancy Spero
°1926 – 2009, woonde en werkte in New York (VS)
Nancy Spero was een leidende figuur in de feministische kunstbeweging van de jaren 1960. In haar werk onderzocht ze vrouwelijke seksualiteit, oorlog, mannelijke dominantie en machtsmisbruik, waarbij ze overtuigende argumenten aanvoerde voor tolerantie en een niet-hiërarchische samenleving. Spero putte uit oude mythologieën en iconografie, die ze manipuleerde en verwerkte in haar tekeningen en collages.
Ze ontwikkelde een pictografische taal van lichaamsgebaren en -bewegingen, een soort lichamelijke hiërogliefen, die de verscheidenheid aan voorstellingen van vrouwen van de prehistorie tot het heden reconstrueert. Van 1976 tot 1979 onderzocht en werkte ze aan Notes in Time on Women, een papieren rol van 50 cm bij 64 meter. Ze werkte dit thema verder uit in The First Language, waarbij ze tekst helemaal links liet liggen ten gunste van een onregelmatig ritme van geschilderde, met de hand gedrukte en gecollageerde figuren, waarmee ze haar “cast of characters” creëerde.
Spero was getrouwd met en werkte samen met wijlen kunstenaar Leon Golub. Ze was ook een van de oprichters van de eerste coöperatieve galerie voor vrouwen, A.I.R. (Artists in Residence), in New York in 1972.
Nancy Spero – Propitiatory, 1993
Nancy Spero – Tattoo, 1996
Nancy Spero – The Goddess Nut II, 1990
Nancy Spero – The Goddess Nut, 1990
Nancy Spero – Picasso and Frederick's of Hollywood, 1990
Nancy Spero – Maypole- Take No Prisoners, 2007
Nancy Spero – Catacomb Vulture Goddess, 1992
Nancy Spero – Black and the Red III, 1994
Nancy Spero – Artemis, Goddess and Centaur, 1983
Nancy Spero – Artaud Painting – Les choses n’ont plus d’odeur…, 1970
Nancy Spero’s werk was onderwerp van vele solotentoonstellingen op locaties zoals Centre Georges Pompidou, Parijs; Serpentine Gallery, Londen; Museum der Moderne, Salzburg; MACBA, Barcelona; Reina Sofia, Madrid; Appel Arts Centre, Amsterdam; MOCA, Los Angeles, Konsthall, Malmö; en Museum of Fine Arts, Boston. Groepstentoonstellingen zijn onder andere in Museum Brandhorst, München; Museu de Arte Moderna, Rio de Janeiro; M HKA, Antwerpen, MoMA, New York; Kunstmuseum, Bonn; Whitney Museum, New York en Museum of Contemporary Art Kiasma, Helsinki.
Haar werk is opgenomen in talrijke museumcollecties wereldwijd, waaronder Art Institute of Chicago, Berkeley Art Museum, Kunstmuseum Düsseldorf, Tate Gallery, Londen en Uffizi Gallery, Florence.
De nalatenschap van Nancy Spero wordt vertegenwoordigd door de volgende galerie;
klik door om meer van haar werk te ontdekken.
