artlead - koop kunst online

Lawrence Weiner is een van de centrale figuren in de ontwikkeling van de conceptuele kunst in de jaren 1960. In het vroege werk van Weiner werd geëxperimenteerd met systematische benaderingen van gevormde doeken en later werden er vierkanten uit tapijt of muren gesneden. Een keerpunt kwam in 1968, toen hij een werk maakte voor een openluchttentoonstelling georganiseerd door Seth Siegelaub op het Windham College in Putney, Vermont. Weiner stelde voor om de ruimte voor zijn werk te definiëren met tamelijk onopvallende middelen: “Een reeks palen die op regelmatige afstanden in de grond zijn gezet om een rechthoek te vormen, met touw dat van paal tot paal is geregen om een raster aan te geven – een rechthoek verwijderd van deze rechthoek.” Toen studenten het touw omhakten omdat het hun toegang over het grasveld van de campus belemmerde, realiseerde Weiner zich dat zijn werk nog minder opdringerig had kunnen zijn: kijkers hadden hetzelfde effect kunnen ervaren als Weiner wilde door simpelweg een verbale beschrijving van het werk te lezen.

Niet lang daarna richtte Weiner zich op taal als het primaire voertuig voor zijn werk en concludeerde in 1968 dat:

“(1) De kunstenaar mag het werk maken.
(2) Het werk mag gefabriceerd worden.
(3) Het werk mag niet gemaakt worden.
[Elk is gelijk en in overeenstemming met de bedoeling van de kunstenaar, de beslissing over de conditie ligt bij de ontvanger bij de gelegenheid van de curatele].”