artlead - koop kunst online

Adrian Piper combineert persoonlijke ervaringen met een duidelijke politieke boodschap om haar publiek te dwingen om oude maatschappelijke aannames over sekse, klasse en ras te bevragen en te heroverwegen.

Aan het eind van de jaren zestig, toen Piper nog op de kunstacademie zat, kreeg ze een baan bij Sol LeWitt. Sterk beïnvloed door LeWitts nadruk op het conceptuele aspect van kunst maken, begon Piper te experimenteren met een serie radicale, politiek geladen performances die veel aandacht kregen door hun onverschrokken en confronterende behandeling van gevoelige onderwerpen. Voor Mythic Being, 1973-75, marcheerde de kunstenares door de straten van New York City verkleed als man, compleet met afro en borstelige snor, terwijl ze passages uit haar eigen dagboeken schreeuwde. Funk Lessons, 1982-84, bestond uit een reeks lezingen waarin een overwegend blank publiek werd onderwezen in de geschiedenis van het muziekgenre, gevolgd door danslessen. En voor wat misschien wel haar bekendste serie performances is, My Calling (Card) # 1: A Reactive Guerilla Performance for Dinners and Cocktail Parties, 1986-1990, deelde de kunstenaar gedrukte briefjes uit aan mensen die Piper onbewust (en zonder na te denken) beledigd hadden, waaronder een met de krachtige openingszin: “Dear Friend: I am black. I am sure you did not realize this when you made/laughed at/agreed with that racist remark.”

Piper heeft vele belangrijke beurzen ontvangen, waaronder het Guggenheim, de National Endowment for the Arts en de Andrew W. Mellon. De kunstenaar kreeg een Women’s Caucus for Art Lifetime Achievement Award in 2014 en een Golden Lion Award voor Beste Kunstenaar op de Biënnale van Venetië in 2015. Het werk van de kunstenaar is opgenomen in de collecties van het Metropolitan Museum of Art, NY, het Museum of Contemporary Art, LA, en het Centre Georges Pompidou, Parijs.

(met dank aan Lévy Gorvy)