PLAKT:
Tine Guns
Tine Guns werkt met media als fotografie, film en fotoboeken om waarneming, geheugen en onze gefragmenteerde beleving van tijd te onderzoeken. Haar achtergrond in grafisch ontwerp zorgt voor een sterke visuele gevoeligheid, waarbij veel aandacht gaat naar de opbouw van beelden en de ruimte ertussen. Ze doorbreekt de lineariteit van filmische structuren en weeft fragmentarische visuele verhalen en zintuiglijke experimenten die eerder gevoelens oproepen dan conventionele verhalen vertellen. Haar praktijk belichaamt een genuanceerd gevoel van “tussenin-zijn” en verkent persoonlijke en collectieve herinnering via opeenvolgende lagen van cinematografische montage.
Guns’ fotografisch werk doet vaak denken aan stilstaande filmbeelden, bevroren net voor of net na een gebeurtenis. Ze blijven hangen in onzekerheid en onderzoeken hoe het kijken zelf betekenis vormt. Haar gebruik van fotoboeken voegt een tastbare, tijdsgebonden dimensie toe aan het fotografische beeld: pagina’s worden omgeslagen als filmshots, met ritmes van herinnering, gebaar en sfeer. Of het nu gaat om stilstaand of bewegend beeld, haar werk weigert een éénduidige lezing; het suggereert eerder dan het verklaart en laat ruimte voor de kijker om zelf betekenis te geven.
Guns’ film To Each His Own Mask verdiept zich in thema’s als zichtbaarheid, protest en de spanning tussen individuele en collectieve identiteit. De film, opgebouwd uit gevonden en zelf opgenomen beeldmateriaal, onderzoekt het gebruik van maskers tijdens publieke opstanden en verbindt dat met bredere vragen over identiteit, veiligheid en transformatie. Het masker fungeert tegelijk als schild en symbool — een middel tot verzet dat de individuele identiteit verhult. Guns plaatst deze beelden naast intieme, poëtische scènes die het persoonlijke met het politieke verbinden. Zo ontstaat een bezinnende verkenning van de kracht van collectieve actie en de dubbelzinnigheid van uiterlijke verschijningsvormen.
Voor haar bijdrage aan de PLAKT-reeks werd een still uit deze film gekozen: een close-up van het gezicht van een kind met een bivakmuts. Het beeld vangt een moment van ambiguïteit en verzet. Het kind kijkt recht in de lens, met een blik die tegelijk kwetsbaar en vastberaden is.
In de publieke ruimte krijgt dit beeld een nieuwe urgentie en een uitgesproken politieke lading. Het gemaskerde kind doorbreekt de visuele taal van reclame die doorgaans het straatbeeld domineert. Het roept protest op, niet via spektakel of slogans, maar via stille confrontatie. De bivakmuts — vaak geassocieerd met verzet en anonimiteit — krijgt een andere lading wanneer een kind hem draagt: hij roept tegelijk uitdaging, kwetsbaarheid en een overgeërfde strijd op. In deze context claimt het affiche geen ruimte, maar stelt het vragen: wie mag gezien worden, zich verbergen, of het woord nemen? Door dit moment los te koppelen van de film en te verplaatsen naar de publieke ruimte, herkadert het werk protest als iets intiems en onafs — iets dat zich net zo goed in stilte als heel erg luid ontvouwt.
PLAKT nodigt kunstenaars uit om werken te creëren die worden gedrukt als bluebackposters en door de stad worden geplakt. Dit wordt gedaan door professionals die normaal gesproken evenementenadverts verspreiden, waardoor zij bepalen waar en wanneer de kunstwerken verschijnen. PLAKT omarmt spontaniteit en onvoorspelbaarheid: de posters duiken op op onverwachte plekken en verdwijnen even snel weer—wat de ongrijpbare, vluchtige aard van het stadsleven weerspiegelt. PLAKT draait om het creëren van onverwachte ontmoetingen—korte momenten van vreugde, nieuwsgierigheid of reflectie. Of het nu een korte pauze is tijdens een drukke dag of een glimlach op een vertrouwde straathoek, deze kunstwerken willen kunst verbinden met het dagelijks leven en ons eraan herinneren om het moment te omarmen en de onverwachte aard van het leven te ervaren.
We verspreiden meer dan 300 exemplaren van elk kunstwerk in de openbare ruimtes van Vlaanderen en Brussel. Wanneer en waar precies? Dat weten we niet—en dat is nu juist de schoonheid ervan.