artlead - koop kunst online

Voor PLAKT creëerde Céline Mathieu ‘’, [calender for daily use drawn by dear friend Andrea Zavala Folache — valued and presented as an artwork]. Céline Mzag bijna dagelijks de kalender die haar vriendin Andrea Zavala Folache tekende, omdat hij aan de muur hing in hun studio tijdens hun residentie aan de Jan van Eyck Academie in Maastricht (NL). Céline bleef nadenken over hoe ze de kalender kon bezitten zonder hem echt te bezitten. Dus vroeg ze Andrea of ze hem mocht presenteren als een kunstwerk—iets wat haar vriendin oorspronkelijk niet als zodanig had bedoeld. Deze kalender, getekend door Andrea Zavala Folache, volgt de vorm van hoe tijd er in haar gedachten uitziet: een kronkelende, gebogen lijn. Céline vroeg haar om er een te tekenen zonder de maanden te benoemen, en nam haar naam op in de materiaallijst als maker.

Dit werk maakt deel uit van een reeks relationele werken die momenteel worden gepresenteerd bij Jester (Genk, BE). Deze afdruk van de kalender is een derde van het origineel en werd uitvergroot naar A1-formaat om in de PLAKT-reeks te passen. Voor elk van haar toegeëigende, onbedoelde werken vraagt Céline Mathieu aan de maker welke compensatie zij passend vinden—of überhaupt, of in het geval van verkoop. Uit deze gesprekken over waarde en betekenis stemt de kunstenaar in met de waardebepaling die de ander voorstelt voor hun respectieve delen van het werk.

Door dit werk in de publieke ruimte te plaatsen, wordt de circulatie en waardering van gedachten en materialen voortgezet. Herkent de toevallige voorbijganger het als een kunstwerk, of verdwijnt het in de onopgemerkte structuren van de stad? Wat betekent het om auteurschap te claimen over iets dat nooit als kunst bedoeld was? En hoe verandert de publieke ruimte opnieuw de manier waarop het werk wordt gelezen?

In een omgeving waar posters meestal evenementen of producten aanprijzen, bestaat ‘‘’ zonder duidelijke instructies, zonder prijs, zonder een naam die aanzet tot consumptie. In plaats daarvan biedt het een stille onderbreking, een ruimte om eigenaarschap, waarde en de onzichtbare systemen die bepalen wat we als kunst beschouwen, in vraag te stellen.