artlead - koop kunst online

Laurie Charles is een verteller van speculatieve verhalen. Hierin komt een wereld in beeld die sterk verschilt van de alledaagse realiteit. In deze verhalen wordt gespeculeerd over hoe de wereld en de maatschappij er anders hadden kunnen uitzien. Charles vertelt deze verhalen zowel via beeld als via taal, met een sterk feministisch perspectief.

Haar artistieke praktijk is veelzijdig: ze schildert, maakt films, werkt met textiel. Je zou haar praktijk holistisch kunnen noemen – een benadering waarin alles deel uitmaakt van een zelfde geheel en dus onlosmakelijk met elkaar verbonden is. Ze brengt verschillende disciplines, ideeën, publieken en technieken samen tot een fictief verhaal waarin diepgaand onderzoek centraal staat.

Het herschrijven van de geschiendenis uit een vrouwelijk standpunt is een duidelijk terugkerend thema doorheen Charles’ werk. Zo vertelt haar film Le Chalet (2018) het verhaal van vier vrouwen die zich terugtrekken in de natuur. Ver weg van het gestandaardiseerde stedelijke leven hopen ze een toevluchtsoord te vinden voor bezinning en gemeenschap. Gaandeweg verandert hun uptopie echter in een nachtmerrie. Charles verweeft documentaire, science fiction en horror om het verhaal van 19de eeuwe Amerikaanse utopische communes kritisch te benaderen en de strikte scheiding tussen natuur en cultuur aan de kaak te stellen.

Laurie Charles’ praktijk focust sterk op zorg voor elkaar. Zelf lijdt Laurie Charles aan een auto-imuun ziekte. Misschien net daardoor staan het lichaam en hoe onze samenleving ermee omgaat zo centraal in haar werk. Ze maakt grote textielwerken van anatomische doorsnedes, en zachte sculpturen in de vorm van organen en ingewanden. Deze sculpturen zijn handgemaakt en zorgvuldig met de hand beschilderd. Deze werken verhouden zich elk op hun eigen manier het lichaam van de toeschouwer. Zo zijn er kussens om te ondersteunen, gordijnen die ver- en onthullen, en rekwisieten die gebruikt worden in performatieve context.

Deze twee rode draden (een feministisch standpunt en een focus op zorg voor elkaar) komen samen in Charles’ meest recente werk. Dit bestaat uit herwerkingen van middeleeuwse gravures die de geschiedenis van de geneeskunde verbeelden. De kunstenaar behoudt in grote lijnen de composities, maar bevolkt de prenten met vrouwen, en kleurt de scenes in met verleidelijke pastelkleuren. Voor Billboard Series maakte Laurie Charles een schilderij waarin ze verschillende gravures, scènes, en perspectieven combineert. Ze vertelt zo over het utopisch idee van een gesloten gemeenschap van vrouwen, maar ook over de historische positie van de vrouw, die – zeker buiten de stad – aangewezen was op zichzelf en de natuur om ziektes te overwinnen. Het werk herschrijft het verhaal van zelfstandige vrouwen die het patriarchaat marginaliseert, en beschuldigt van hekserij. We zien vrouwen die zorgen en geneeskundig advies geven, altijd in relatie tot elkaar – niemand is alleen afgebeeld.

Laurie Charles toonde haar werk internationaal, onder meer in Wiels, Brussel; Terzo Fronte, Roma; Efremidis Gallery, Berlijn; Grazer Kunstverein, Graz; CIAP Kunstverein, Hasselt; 1646 – projectruimte voor hedendaagse kunst, Den Haag; Nanjing International Art Festival; Beursschouwburg, Brussel; en Le Commissariat, Parijs.