
Billboard Series #14:
Evelyn Taocheng Wang
Frog Prince
21/12/2018 — 21/03/2019
In haar werk verbindt Evelyn Taocheng Wang (°1981, Chengdu, CN) persoonlijke herinneringen en fantasieën met grotere thema’s als identiteit, seksualiteit, etniciteit en gender. Ze onderzoekt deze thema’s via diverse media als schilderkunst, video, installatie en performance. Je zou kunnen zeggen dat de kern van Wangs praktijk te maken heeft met het idee dat het lichaam cultureel gezien relatief is – dat hoe een lichaam betekenis krijgt, verschilt naargelang de tijd en plaats waarin het zich bevindt. Het werk van Evelyn Taocheng Wang is dus grotendeels geïnspireerd door haar interesse in hoe identiteit bepaald wordt, en hoe deze identiteit zich verhoudt tot het lichaam waarin we leven.
Veel van het werk van Evelyn Taocheng Wang is geïnspireerd door haar persoonlijke leven. Haar video The Interview is bijvoorbeeld ontstaan uit een interview dat Wang gaf na de uitreiking van de Volkskrant Beeldende Kunstprijs, die ze won in 2016. In de video, opgenomen in de stockage van een museum, bekijkt Wang schilderijen uit de Hollandse Gouden Eeuw, en bespreekt ze haar eerste ontmoeting met dergelijke schilderijen als kind in China. Ze legt uit hoe deze schilderijen haar opvatting over kunst en over Europa hebben beïnvloed. In de video vertelt Wang ook over haar fascinatie voor het menselijk lichaam in de kunstgeschiedenis. Doorheen de film zien we op verschillende momenten in de achtergrond een mannelijk model met een strak lichaam, gekleed in niets meer dan een zwarte string. Wang integreerde hem in het interview omdat ze een een hedendaags mannelichaam als tegengewicht wilden brengen tussen de vele historische vrouwenlichamen die op de schilderijen in het museum zijn afgebeeld.
Ook Wang’s serie Massage Near Me ontwikkelde zich vanuit een persoonlijk verhaal – namelijk haar eerste baan in Amsterdam tijdens haar studie aan het prestigieuze residentieprogramma De Ateliers. Wang bekostigde haar studie als undercover transgender-masseuse in een Amsterdamse massagesalon.
Al snel begon Wang het massagesalon te verkennen als een plek waar veel levenspaden, verlangens en mensen elkaar kruisen. In deze serie deelt Wang haar eigen ervaringen, maar ook de esthetische, intellectuele en sentimentele ervaringen van haar collega-masseuses. Aanvankelijk deelde ze deze ervaringen als Facebook-updates met haar vrienden, maar de dagboek-achtige teksten ontwikkelden zich tot een serie aquarellen – met lange titels in gebrekking Engels zoals A Hong Kong-Dutch Client Licking my Arm during the Massage treatment, of Tracy and Yang was kicking an older male client out, because of he was trying to jerk off on towel. Waar deze teksten – op de achterkant van de schilderijen gekleefd of in haar boek Unintended Experience naast de beelden geprint – haar ervaringen door middel van taal vertellen, brengen Wang’s tekeningen de scenario’s in beeld. Doorheen de aquarellen ontmoeten we de kunstenaar en haar collega’s in het massagesalon, met een verscheidenheid aan klanten met verschillende behoeften – want de locatie van de salon aan de rand van de Amsterdamse rosse buurt zorgt ervoor dat de klanten hun werk vaak verwarren met seksuele diensten.
Ook in latere reeksen werk gaat Evelyn Taocheng Wang verder met het onderzoeken van de constructie van identiteit door invloed van buitenaf. De installaties die zij ontwikkelde voor de tentoonstelling Four season of Women Tragedy in de galerie Fons Welters in Amsterdam, onderzoekt het idee dat identiteit kan worden gecreëerd – of tenminste versterkt – door middel van kleding. De manier waarop we kijken naar mensen of zelf gezien worden, verandert vaak afhankelijk van de kleding die we dragen. Via kleding creëren we een welbepaald beeld voor onszelf, en dit wordt vaak nog verstrerkt door de identiteit die anderen projecteren op een bepaalde kledingsstijl. Zo zullen we iemand op een andere manier benaderen afhankelijk van deze persoon de havenloze plunje van een dakloze draagt, dan wel een onberispelijk scherp gesneden pak. Voor de tentoonstelling vroeg Wang haar vriendinnen wat het betekent vrouw te zijn en hoe zij dat dan ervaren. Vervolgens maakte ze een serie tekeningen die verwijzen naar hun antwoorden. Deze tekeningen worden gepresenteerd naast Wang’s persoonlijke garderobe – die ook in de tekeningen zelf voorkomt. Al haar kleding is van het Franse modemerk Agnès B., een merk dat voor Wang het ultieme symbool is voor de verfijnde Europese vrouw. Het dragen van deze kleren ligt in de lijn van Wang’s toenmalige verlangen een intellectuele vrouw uit de hogere middenklasse te zijn.

Het werk dat Evelyn Taocheng Wang toont als Billboard Series is ontstaan in het kader van haar nieuwste film. De film heeft als titel Three versions of change, en denkt na over hoe verhalen en mythologieën in de loop der tijd in verschillende culturele contexten zijn geschreven, aangepast en herverteld. Wang heeft in de film bijzondere aandacht aan het sprookje van De Prinses & de Kikker. Er zijn verschillende versies van het verhaal, maar ze hebben allemaal te maken met transformatie – van kikker naar menselijke prins – en richten zich op de verschillende identiteiten die verbonden zijn met de lichamen terwijl deze van vorm veranderen. In de video wordt het idee dat identiteit vloeibaar en aanpasbaar is, ontwikkeld over drie verschillende versies van het verhaal. De tekening op het billboard – die dus ook in de film voorkomt – toont de kunstenares die naast een kikker ligt en vertelt hoe zij haar kamer zou willen inrichten. Hierin verwijst ze naar een klassiek gebruik van de Chinese Ming-Dynastie om lichte en donkere kamers af te wisselen, en ze te versieren met perziken en rijstwafels. Deze architecturale gewoonte werd opnieuw populair gemaakt door het invloedrijke essay Written on Water, geschreven in 1945 door de vrouwelijke Chinese schrijfster Eileen Chang. Three versions of change wordt samen getoond met Hospital Conversations, een film die Wang maakte op haar iPad, met talrijke beelden en clips van Nederlandse architectuur, ziekenhuisinterieurs, kleermakerij en de Maastunnel in Rotterdam. In de video praat Wang over het naaien van kleding en over architectuur, beiden als een manier om het oude te transformeren naar iets nieuw. Het is natuurlijk maar een kleine stap dit idee te vertalen naar de buurt rond de billboard – een oude, industriële haven in volle veradering om een nieuwe wijk te vormen binnen een stad die nooit af zal zijn.
Besluitend kan je zeggen dat de praktijk van Evelyn Taocheng Wang zich richt op de culturele relativiteit van lichaam, taal en tekst, en op hoe deze veranderen in relatie tot tijd, plaats en hun algemene omgeving.

Alle afbeeldingen met courtesy van de kunstenaar
Installatie fotografie: Michiel De Cleene
Billboard Series is een langdurig kunstproject in de publieke ruimte, waarvoor elke paar maand een kunstenaar wordt uitgenodigd om een site-specifiek werk te maken voor een 50 m2 billboard aan Dok Noord. Via wisselende presentaties wil Billboard Series een breed publiek kennis laten maken met verschillende beeldtalen en uiteenlopende ideeën over heel diverse aspecten van publieke ruimte.
Billboard Series is een project van artlead en 019, en wordt geprogrammeerd door Thomas Caron binnen een scenografie van architect Olivier Goethals. Billboard Series wordt ontwikkeld met de steun van Stad Gent en de Vlaamse Gemeenschap.
