Manon de Boer
Cast (Pier Paolo Pasolini)
2022
€450,00
Unieke polaroid in custom archiefdoos
10,8 x 8,8 cm (polaroid) / 17 x 23,5 cm (archiefdoos)
Uniek, in een serie van 29 motieven – met elk 3 variaties
Op voorraad
over dit werk
Deze editie bestaat uit 29 unieke polaroids die elk een belangrijke inspiratiebron van Manon de Boer vertegenwoordigen.
In de performance Ghost Party (1) en de film Ghost Party (2) gebruiken Manon de Boer en choreografe Latifa Laâbissi de afgebeelde vazen om vorm te geven aan de vele stemmen die hun lichaam en denken bevolken. Dit resulteerde in een voortdurende dialoog tussen mensen als Beyoncé, Marguerite Duras, Pier Paolo Pasolini en Sophie Taeuber-Arp. Manon de Boer zegt: “Het gaat over de geesten in je leven, de stemmen die terugkomen en je achtervolgen.”
Deze editie is een samenwerking met Kunstmuseum St. Gallen en Museum Dhondt-Dhaenens. Elke editie wordt geleverd met een certificaat van authenticiteit, in een speciale doos ontworpen door Clara Gevaert. Er bestaan slechts drie polaroids van elke vaas: een tentoonstellingsexemplaar, een exemplaar dat wordt aangeboden via Kunstmuseum St Gallen, en dit exemplaar dat wordt aangeboden via Museum Dhondt-Dhaenens.
about Manon de Boer
Het werk van Manon de Boer gaat over portret en herinnering. De Boer studeerde fotografie en beeldhouwen aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam en de Rijksacademie in Amsterdam voordat ze haar eerste beeltenis in tijd begon te boetseren met film, video en geluid. Dat was in 1996.
Haar eerste serie zwart-wit portretten waren Super-8 beelden van vrienden en kennissen, opgenomen op momenten van intense concentratie – Laurien tijdens het lezen van een boek, of Robert spelend op de gitaar. Momenten waarop ze, voor slechts een vluchtig moment, de blik van de waarnemer waren vergeten en zich niet langer bewust waren van de camera. Het oog van de camera creëert zowel afstand als intimiteit. Als kijker zien we niet wat ze doen. Wat we zien is een gezicht waarin we weinig of niets kunnen lezen. Het kader is onbeweeglijk, het beeld statisch en het geluid is er helemaal niet. De lengte van elk shot komt overeen met die van de Super-8 film. Het portret is een foto die zich in de tijd afspeelt. Voor Manon de Boer is de relatie tussen tijd, de concentratie op het gezicht in het beeld en de intensiteit van het kijken fundamenteel. Ze wil dat de kijker een verschil voelt tussen wat tijd is en het verstrijken ervan, dat we ons bewust worden van ons eigen kijken. Is een portret meer dan de registratie van een onbewaakt moment? Wat gaat er schuil achter de gezichtsuitdrukkingen van de geportretteerde? Is het niet zo dat elk beeld dat je van iemand anders hebt een weerspiegeling van jezelf is?
(met dank aan Argos, Brussel)
Het werk van Manon de Boer is internationaal tentoongesteld. Ze had monografische tentoonstellingen bij onder andere Witte de With, Rotterdam; Frankfurter Kunstverein; London South Gallery; Index, Stockholm; Contemporary Art Museum of St Louis; en Museum of Art Philadelphia. Haar werk was ook te zien op de Biënnale van Venetië, de Biënnale van Berlijn, de Biënnale van Sao Paolo en Documenta, en werd ook opgenomen in talrijke filmfestivals in Hong Kong, Marseille, Rotterdam en Wenen.
Manon de Boer wordt vertegenwoordigd door de volgende galerie;
klik door om meer van haar werk te ontdekken.
Manon de Boer is lid van het kunstenaarscollectief Auguste Orts, opgericht in 2006.
Je kunt meer over haar werk ontdekken op hun website.
